(ഫെയ്സ് ബുക്കിലെ 'മുജാഹിദ് ജമാഅത്ത് സംവാദം' എന്ന ഗ്രൂപ്പില് നടന്ന ഒരു ചര്ച്ചയാണിത്. ഇതില് പ്രധാനമായും പങ്കെടുത്തത് ജമാല് ചീമ്പയിലും ഞാനുമാണ്. ഇത്തിരി ദീര്ഘിച്ച ആ ചര്ച്ച കാര്യമായ എഡിറ്റിങ് ഇല്ലാതെ ഇവിടെ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയാണ്. ചില ആവര്ത്തനങ്ങള് ഒഴിവാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ബാക്കി കാര്യങ്ങള് വായന മുന്നേറുമ്പോള് മനസ്സിലാകും.)
Ali Koya: "ലോകത്ത് -അഥവാ പ്രവര്ത്തനത്തിന്റെ ആരംഭമെന്ന നിലയ്ക്ക് ഈ നാട്ടില്-
യഥാര്ത്ഥ ഇസ്ലാമിക തത്വങ്ങള്ക്കനുസരിച്ച്, ബോധപൂര്വമായും ആത്മാര്ത്ഥമായും സ്വയം ജീവിക്കുന്ന ഒരു സൊസൈറ്റിയെ സംഘടിപ്പിക്കുക,
അവര് വാക്കുകൊണ്ടും പ്രവൃത്തികൊണ്ടും ലോകത്തിന്റെ മുമ്പില് ഇസ്ലാമിനെ ശരിക്കും പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുക,
അങ്ങനെ തങ്ങളുടെ കഴിവും സ്വാധീനവും വികസിച്ചിടങ്ങളിലെല്ലാം,
മനുഷ്യന്റെ ചിന്താപരവും സദ്ദാചാരപരവും നാഗരികവും സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ ജീവിതവ്യവസ്ഥിതിയെ ആധുനിക നാസ്തികത്വത്തിന്റെയും പദാര്ത്ഥവാദത്തിന്റെയും അടിത്തറകളില് നിന്ന് പിഴുതെടുത്ത്,
യഥാര്ത്ഥ ദൈവവിശ്വാസത്തിന്റെ -'തൌഹീദി'ന്റെ- അടിത്തറയിന്മേല് കെട്ടിയുയ്റപ്പിക്കുക. ഇതാണ് നമ്മുടെ ജമാഅത്ത് (പാര്ട്ടി) രംഗത്ത് വന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം."
(മതേതരത്വം ദേശീയത്വം ജനാധിപത്യം ഒരു താത്വിക വിശകലനം -മൌലാനാ അബുല് അഅ്ലാ മൌദൂദി )
''ഇസ്ലാം ഇതു ദിവസം ദീന് [മതം] ആയോ അന്ന് തന്നെ സിയാസത്തും [രാഷ്ട്രവും] കൂടിയായിരുന്നു.അതിന്റെ മിമ്പര് അതിന്റെ സിംഹാസനവും അതിന്റെ പള്ളി അതിന്റെ കോടതിയും അതിന്റെ തൌഹീദ് നമ്രൂദ്,ഫിര് ഔന്, കൈസര്,കിസ്രാ മുതലായവരുടെ സാമ്രാജ്യത്തം നശിപ്പിക്കാനുള്ള സന്ദേശവും''. [അല്-മുര്ശിദ്-ജില്ദ്3-ലക്കം-11പേജു:405]
പ്രിയ മുജാഹിദ് സുഹൃത്തുക്കളേ, തൌഹീദിന്റെ അടിത്തറയിന്മേല് ഒരു രാജ്യം കെട്ടിപ്പടുക്കാന് നമുക്കൊരുമിച്ച് പ്രവര്ത്തിക്കാം.
Jamal Cheembayil സ്വാഗതാര്ഹമായ ഒരു അഭിപ്രായമാണ് ആലിക്കോയ സാഹിബ് മുന്നോട്ട് വെച്ചിരിക്കുന്നത്. പക്ഷെ അതിനു മുന്പ് ജമാഅതിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിലെ തൌഹീദ് എന്താണെന്ന് ഒന്ന് വിശദീകരിക്കാമോ?
Ali Koya ജമാഅത്ത് മനസ്സിലാക്കിയ തൌഹീദ്:
....അല്ലാഹു ഏക'ഇലാഹ്' ആണെന്നും മറ്റാരും 'ഇലാഹ്' അല്ലെന്നും ഉള്ളതിന്റെ വിവക്ഷ ഇതാണ്: ഏതൊരുവന് നമ്മുടെയും അഖില ലോകത്തിന്റെയും സ്രഷ്ടാവും രക്ഷിതാവും നിയന്താവും ഉടമസ്ഥനും പ്രകൃതിനിയമ വിധികര്ത്താവും ആണോ, അതേ അല്ലാഹു തന്നെയാണ് വാസ്തവത്തില് നമ്മുടെയെല്ലാം സാക്ഷാല് 'മഅ്ബൂദും' സാന്മാര്ഗിക വിധികര്ത്താവും. ആരാധനക്കര്ഹനും യഥാര്ഥത്തില് അനുസരിക്കപ്പെടേണ്ടവനും അവന് മാത്രമാകുന്നു. പ്രസ്തുത നിലകളിലൊന്നും അവന്ന് യാതൊരു പങ്കാളിയുമില്ല.
ഈ യാഥാര്ഥ്യം ഗ്രഹിക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുമൂലം താഴെ പറയുന്ന സംഗതികള് മനുഷ്യന്റെ മേല് നിര്ബന്ധമാകുന്നതാണ്:
1. അല്ലാഹുവെ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും രക്ഷാകര്ത്താവോ കൈകാര്യകര്ത്താവോ ആവശ്യങ്ങള് നിറവേറ്റുന്നവനോ ബുദ്ധിമുട്ടുകള് തീര്ക്കുന്നവനോ സങ്കടങ്ങള് കേള്ക്കുന്നവനോ സംരക്ഷിക്കുന്നവനോ സഹായിക്കുന്നവനോ ആയി ധരിക്കാതിരിക്കുക. കാരണം, മറ്റാരുടെ പക്കലും യഥാര്ഥത്തില് യാതൊരു അധികാരശക്തിയും ഇല്ലതന്നെ.
2. അല്ലാഹുവെ ഒഴിച്ചു മറ്റാരെയും ലാഭനഷ്ടങ്ങള് ഏല്പിക്കുന്നവരായി കരുതാതിരിക്കുക; മറ്റാരോടും ഭക്തി കാണിക്കാതിരിക്കുക; മറ്റാരെയും ഭയപ്പെടാതിരിക്കുക; മറ്റാരെയും ഭരമേല്പിക്കാതിരിക്കുക; മറ്റാരോടും പ്രതീക്ഷകള് ബന്ധപ്പെടുത്താതിരിക്കുക. കാരണം, സകല അധികാരങ്ങളുടെയും ഉടമസ്ഥന് യഥാര്ഥത്തില് അല്ലാഹു മാത്രമാകുന്നു.
3. അല്ലാഹുവെ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും ആരാധിക്കാതിരിക്കുക; മറ്റാരുടെ പേരിലും നേര്ച്ച നേരാതിരിക്കുക; മറ്റാരുടെ മുമ്പിലും തല കുനിക്കാതിരിക്കുക. ചുരുക്കത്തില്, ബഹുദൈവവിശ്വാസികള് തങ്ങളുടെ ആരാധ്യരുമായി പുലര്ത്തിവരാറുള്ള യാതൊരിടപാടും മറ്റുള്ളവരുമായി നടത്താതിരിക്കുക. കാരണം, അല്ലാഹു മാത്രമാണ് ആരാധനക്കര്ഹന്.
4. അല്ലാഹുവോടല്ലാതെ, മറ്റാരോടും പ്രാര്ഥിക്കാതിരിക്കുക; മറ്റാരോടും അഭയം തേടാതിരിക്കുക; മറ്റാരെയും സഹായത്തിന് വിളിക്കാതിരിക്കുക; ശിപാര്ശ മുഖേന ദൈവവിധിയെ മാറ്റാന് കഴിയുന്നവിധം, ദൈവിക വ്യവസ്ഥകളില് പ്രവേശനവും സ്വാധീനവുമുള്ളവരായി ആരെയും ഗണിക്കാതിരിക്കുക. കാരണം, സകലരും -മലക്കുകളോ അമ്പിയാഓ ഔലിയാഓ ആരുതന്നെയാണെങ്കിലും ശരി- അല്ലാഹുവിന്റെ സാമ്രാജ്യത്തില് അധികാരമില്ലാത്ത പ്രജകള് മാത്രമാകുന്നു.
5. അല്ലാഹുവെ ഒഴിച്ച് മറ്റാരെയും ആധിപത്യത്തിന്റെ ഉമടസ്ഥനോ അധീശാധിപതിയോ ആയി കരുതാതിരിക്കുക; സ്വാധികാരപ്രകാരം കല്പിക്കാനും നിരോധിക്കാനും അര്ഹരായി മറ്റാരെയും അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുക; മറ്റാരെയും സ്വതന്ത്ര നിയമനിര്മാതാവും 'ശാരിഉം' ആയി സ്വീകരിക്കാതിരിക്കുക; ഏക അല്ലാഹുവിനുള്ളതോ അവന്റെ നിയമത്തിനു വിധേയമായതോ അല്ലാത്ത ഏതുവിധ അനുസരണങ്ങളും ശരിയെന്ന് അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുക. കാരണം, തന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ ന്യായമായ ഏക ഉടമസ്ഥനും സൃഷ്ടികളുടെ ന്യായമായ ഏക വിധികര്ത്താവും അല്ലാഹു മാത്രമാകുന്നു. ഉടമസ്ഥതക്കും വിധികര്ത്തൃത്വത്തിനുമുള്ള അവകാശം വാസ്തവത്തില് അവന്നല്ലാതെ മറ്റാര്ക്കുമില്ല.
പ്രസ്തുത ആദര്ശം സ്വീകരിക്കുന്നതിനാല് മനുഷ്യന്റെ മേല് താഴെ വിവരിക്കുന്ന സംഗതികള് കൂടി അനിവാര്യമായിത്തീരുന്നു:
6. സ്വാധികാരത്തെ കൈയൊഴിക്കുക. സ്വേച്ഛകള്ക്കടിമപ്പെടുന്നതുപേക്ഷിക്കുക. ഏക ഇലാഹായി താന് സമ്മതിച്ചംഗീകരിച്ച അല്ലാഹുവിന്റെ മാത്രം അടിമയായി നിലകൊള്ളുക.
7. താന് വല്ലതിന്റെയും ഉടമസ്ഥനും അധികാരിയുമാണെന്ന് കരുതാതിരിക്കുക. സര്വതും, തന്റെ ജീവനും അവയവങ്ങളും ശാരീരികവും മാനസികവുമായ കഴിവുകളും വരെ അല്ലാഹുവിന്നുടമപ്പെട്ടതും അവങ്കല്നിന്നുള്ള 'അമാനത്തും' ആണെന്ന് കരുതുക.
8. താന് അല്ലാഹുവിന്റെ മുമ്പില് ഉത്തരവാദപ്പെട്ടവനും സമാധാനം ബോധിപ്പിക്കേണ്ടവനുമാണെന്ന് കരുതുക. തന്റെ കഴിവുകള് ഉപയോഗിക്കുന്നതിലും പെരുമാറ്റത്തിലും ക്രയവിക്രയങ്ങളിലും അവയെക്കുറിച്ച് അന്ത്യനാളില് അല്ലാഹുവിന്റെ മുമ്പാകെ കണക്ക് ബോധിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്നും സ്വകര്മങ്ങളുടെ സദ്ഫലമോ ദുഷ്ഫലമോ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരുമെന്നുമുള്ള യാഥാര്ഥ്യം സദാ ഗൌനിക്കുക.
9. തന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് അല്ലാഹുവിന്റെ ഇഷ്ടത്തെയും, തന്റെ അനിഷ്ടത്തിന് അല്ലാഹുവിന്റെ അനിഷ്ടത്തെയും മാനദണ്ഡമായി സ്വീകരിക്കുക.
10. അല്ലാഹുവിനെ അഗാധമായി സ്നേഹിക്കുക. അവന്റെ പ്രീതിയും സാമീപ്യവും, തന്റെ സമസ്ത ശ്രമങ്ങളുടെയും ലക്ഷ്യമായും മുഴു ജീവിതത്തിന്റെ അച്ചുതണ്ടായും സ്വീകരിക്കുക.
11. തന്റെ സ്വഭാവചര്യകള്, സാമൂഹിക നാഗരിക സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രീയ ഇടപാടുകള് തുടങ്ങി ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ വിഷയങ്ങളിലും അല്ലാഹുവിന്റെ നിര്ദേശത്തെ മാത്രം നിര്ദേശമായി അംഗീകരിക്കുക. അല്ലാഹു നിശ്ചയിച്ചുതന്നതോ അവന്റെ നിയമ നിര്ദേശങ്ങള്ക്ക് വിധേയമോ ആയ പദ്ധതിയെ മാത്രം പദ്ധതിയായി സ്വീകരിക്കുക. അവന്റെ 'ശരീഅത്തി'നു വിരുദ്ധമായതെന്തും തള്ളിക്കളയുക.
(ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയില് നിന്ന്.)
* ജമാഅത്തിന്റെ സങ്കല്പ്പത്തിലുള്ള തൌഹീദില് നിന്ന് ഏതെല്ലാം ഭാഗങ്ങള് ഒഴിവാക്കിയാണ് മുജാഹിദ് സങ്കല്പ്പത്തിലുള്ള തൌഹീദ് രൂപപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്?
* ഒരു രാഷ്ട്ര നിര്മ്മാണത്തിനായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നത് ദീനീ പ്രവര്ത്തനമാണെന്ന് താങ്കള് സമ്മതിക്കുമോ?
* "കേരള നദവത്തുല് മുജാഹിദീന് ഒരു മത സംഘടനയാണ്, ആയതിനാല് അതിന് വോട്ടുകള് ഏകീകരിക്കാന് പാടില്ല. വോട്ടുകള് എകീകരിക്കുന്നതോടെ മത സംഘടനയും രാഷ്ട്രീയ സംഘടനയായി മാറും. രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടി എന്നതിന്റെ നിര്വചനങ്ങളിലോന്ന് വോട്ടുകള് ഏകീകരിക്കുന്ന വിഭാഗം എന്നാണ്.
ഒരു മതസംഘടനാ നേതൃത്വം ഇന്ന പാര്ട്ടിക്ക് വോട്ട് ചെയ്യുക എന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും അനുയായികള് അതപ്പടി അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥക്ക് പൌരോഹിത്യ വ്യവസ്ഥ എന്നാണ് പറയുക – മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ വിഭാവനയിലില്ലാത്ത ഒന്നാണത്.
മറ്റൊന്ന് തൌഹീദിന്റെ പേരില് കൂട്ടായ്മയുണ്ടാക്കിയവരുടെ ഭൌതിക കാര്യത്തിലുള്ള അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ നേതൃത്വം വിലമതിക്കുന്നു എന്നതാണ്. വോട്ടുകള് എകീകരിക്കാതെ, ഇസ്ലാമിന് വിരുദ്ധമല്ലാത്ത പാര്ട്ടികള്ക്ക് വോട്ട് നല്കാന് അനുവാദം കൊടുക്കുന്നതിന്റെ അര്ഥം... ഇങ്ങനെ ആദര്ശാനുയായികളെ കുഞ്ഞാടുകളാക്കുന്നത് നല്ല നടപടിയായി മുജാഹിദ് നേതൃത്വം കാണുന്നില്ല”
[വിചിന്തനം വാരിക, മാര്ച്ച് 6, 2009]
ഒരു രാഷ്ട്ര സ്ഥാപനത്തിന്നായി താങ്കള് ഇറങ്ങിത്തിരിക്കുമ്പോള്, ഇത്തരം ഉദ്ധരണികളും അവയുടെ വക്താക്കളും താങ്കളെ വേട്ടയാടുമോ?
അവര് താങ്കളെ മതരാഷ്ട്രാവാദിയാക്കുമോ?
Jamal Cheembayil 5. അല്ലാഹുവെ ഒഴിച്ച് മറ്റാരെയും ആധിപത്യത്തിന്റെ ഉമടസ്ഥനോ അധീശാധിപതിയോ ആയി കരുതാതിരിക്കുക; സ്വാധികാരപ്രകാരം കല്പിക്കാനും നിരോധിക്കാനും അര്ഹരായി മറ്റാരെയും അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുക; മറ്റാരെയും സ്വതന്ത്ര നിയമനിര്മാതാവും 'ശാരിഉം' ആയി സ്വീകരിക്കാതിരിക്കുക; ഏക അല്ലാഹുവിനുള്ളതോ അവന്റെ നിയമത്തിനു വിധേയമായതോ അല്ലാത്ത ഏതുവിധ അനുസരണങ്ങളും ശരിയെന്ന് അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുക. കാരണം, തന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ ന്യായമായ ഏക ഉടമസ്ഥനും സൃഷ്ടികളുടെ ന്യായമായ ഏക വിധികര്ത്താവും അല്ലാഹു മാത്രമാകുന്നു. ഉടമസ്ഥതക്കും വിധികര്ത്തൃത്വത്തിനുമുള്ള അവകാശം വാസ്തവത്തില് അവന്നല്ലാതെ മറ്റാര്ക്കുമില്ല # # # ആലിക്കോയ സാഹിബ് , ഈ വിഷയത്തില് എനിക്കുദിക്കുന്ന ചില സംശയങ്ങള് ഇതാണ്. ഒരു ഇന്ത്യന് പൌരന് എന്നനിലക്ക് ഇന്ത്യന് നിയമ സംഹിത എന്തായാലും നാം നിരുപാധികം അന്ഗീകരിക്കെണ്ടാതാണല്ലോ, ഇവിടത്തെ നിയമ നിര്മ്മാണ കോടതികളെയും, അവിടത്തെ വിധികളെയും ഏതു നിലക്കാണ് ജമാഅതുകാര് സ്വീകരിക്കുന്നത്?. ഒന്ന് മുതല് നാല് വരെയുള്ളതില് ഉയര്ന്ന ചോദ്യങ്ങല്ല്ക് ഉത്തരം എന്തായിരിക്കും എന്ന് ഞാന് സ്വയം കണ്ടെത്തുന്നു. ഗൌരവമുള്ളതല്ല ആ സംശയങ്ങള്. ഇതിനു മറുപടി തരിക.
Ali Koya ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദിന്റെ വിശാലത എത്ര മാത്രമുണ്ടെന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത് നാം ജീവിക്കുന്ന രാജ്യത്തെ നിയമം നോക്കിയിട്ടല്ലല്ലോ. 'അല്ലാഹുവല്ലാതെ മറ്റാരെയും ആരാധിക്കാന് പാടില്ലെന്ന' വസ്തുത ഒരു രാജ്യത്ത് പുറത്ത് പറയാന് അനുവാദമില്ലെന്ന് സങ്കല്പ്പിക്കുക. ആ രാജ്യത്ത് ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിംകള്ക്ക്, ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദില് നിന്ന് ആ ഭാഗം ഒഴിവാക്കാന് കഴിയുമോ? ഇല്ലല്ലോ.
അതേ പോലെ ഇന്ത്യാ രാജ്യത്ത് ജീവിക്കുമ്പോള് -ഏത് രാജ്യത്ത് ജീവിക്കുമ്പോഴും- ആ രാജ്യത്തെ നിയമം അനുസരിക്കാന് പൌരന്മാര് നിര്ബന്ധിതരാകും. അത് സ്വാഭാവികമാണ്. ഇങ്ങനെ ഒരു നിര്ബന്ധിതാവസ്ഥയില് വിശ്വാസികള് എത്തിപ്പെടുന്നു എന്ന കാരണത്താല് നമുക്ക് ചെരിപ്പിനൊപ്പിച്ച് കാല് മുറിക്കന് കഴിയുമോ?
അത്കൊണ്ട് ഇന്ത്യയില് ജീവിക്കുന്ന മുസ്ലിമിന്ന് എത്രത്തോളം നടപ്പിലാക്കാന് കഴിയുമെന്ന ഉപാധി മാറ്റിവച്ച് കൊണ്ട് ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദ് എന്താണെന്ന് സ്വതന്ത്രമായി അന്വേഷിക്കുകയാണ് നാം ചെയ്യേണ്ടത്.
ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയിലെ, താങ്കള് സംശയമുന്നയിച്ച ഭാഗം ഞാന് ആറാക്കി വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു:
1. അല്ലാഹുവെ ഒഴിച്ച് മറ്റാരെയും ആധിപത്യത്തിന്റെ ഉമടസ്ഥനോ അധീശാധിപതിയോ ആയി കരുതാതിരിക്കുക;
2. സ്വാധികാരപ്രകാരം കല്പിക്കാനും നിരോധിക്കാനും അര്ഹരായി മറ്റാരെയും അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുക;
3. മറ്റാരെയും സ്വതന്ത്ര നിയമനിര്മാതാവും 'ശാരിഉം' ആയി സ്വീകരിക്കാതിരിക്കുക;
4. ഏക അല്ലാഹുവിനുള്ളതോ അവന്റെ നിയമത്തിനു വിധേയമായതോ അല്ലാത്ത ഏതുവിധ അനുസരണങ്ങളും ശരിയെന്ന് അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുക.
5. തന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ ന്യായമായ ഏക ഉടമസ്ഥനും സൃഷ്ടികളുടെ ന്യായമായ ഏക വിധികര്ത്താവും അല്ലാഹു മാത്രമാകുന്നു.
6. ഉടമസ്ഥതക്കും വിധികര്ത്തൃത്വത്തിനുമുള്ള അവകാശം വാസ്തവത്തില് അവന്നല്ലാതെ മറ്റാര്ക്കുമില്ല.
* ഈ ആറ് പോയന്റുകളില് ഏതിനോടാണ് താത്വികമായി താങ്കള്ക്ക് വിയോജിപ്പുള്ളതെന്ന് പറഞ്ഞാല് അതിനെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് ചര്ച്ചയാവാം.
* ഈ പറഞ്ഞ ആറ് കാര്യങ്ങള്ക്ക് ഖുര്ആനിന്റെയും ഹദീസിന്റെയും പിന്തുണയുണ്ടെന്നതില് താങ്കള്ക്ക് സംശയമുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കില് അതിനെക്കുറിച്ചും നമുക്ക് ചര്ച്ചയാവാം.
* ആദ്യം തത്വം; പിന്നെ പ്രായോഗിക വശം. അതാണ് ചര്ച്ചയുടെ രീതി. അല്ലാതെ പ്രായോഗിക രംഗത്ത് പ്രയാസമോ തടസ്സമോ ഉണ്ടെന്ന കാരണത്താല് തത്വം മാറ്റാന് നമുക്ക് കഴിയില്ല. ഇത് താങ്കളും സമ്മതിക്കുമല്ലോ.
* 'ഏക അല്ലാഹുവിനുള്ളതോ അവന്റെ നിയമത്തിനു വിധേയമായതോ അല്ലാത്ത ഒന്നിനെയും അനുസരിക്കരുത്' എന്നല്ല പറഞ്ഞത്. മറിച്ച് 'അത്തരം അനുസരണങ്ങള് ശരിയെന്ന് അംഗീകരിക്കരുത്' എന്നാണ്. ഇവ രണ്ടും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം ശ്രദ്ധിക്കുമല്ലോ.
Jamal Cheembayil
## താന്കള് ഒരു തുറന്ന അഭ്പ്രായം പറയുന്നില്ല എന്നത് മനസ്സിലാക്കാന് പ്രയാസം നേരിടുന്നു. ഞാന് മനസ്സിലാക്കിയത് വെച്ച് ., നിലവിലുള്ള ഇന്ത്യന് നിയമ വ്യവസ്ഥിതിയെ ദൈവീകമെന്നു കരുതാതെ അനുസരിക്കാം. അതാണ് താന്കള് പറയുന്നതിന്റെ ചുരുക്കം?
* ആവര്ത്തനങ്ങളും, വാചക ബാഹുല്യവും നമുക്ക് ഒഴിവാക്കി ചര്ച്ച എളുപ്പമാക്കാം. പ്രായോഗിക മേഖലയെ കുറിച്ചാണ് ചോദ്യം. അത് വിശദീകരിക്കുക.
Ali Koya: ഇന്ത്യനവസ്ഥ മുമ്പില് വച്ച് ജമാഅത്തിനെ പ്രതിരോധിക്കാന് വേണ്ടി മുജാഹിദുകള് പ്രയോഗിക്കുന്ന പതിവ് തന്ത്രം മാത്രമാണിത്. വിഷയ പഠനത്തിനോ ചര്ച്ചയ്ക്കോ പ്രയോജനപ്പെടുന്ന രീതിയല്ല. മറിച്ച് പൊതു യോഗങ്ങളില് ജമാഅത്തിനെതിരെ ഉപയോഗിക്കാവുന്ന സൌകര്യ പ്രദമായ ഒരു തന്ത്രം മാത്രമാണ്.
ഇനി ചോദിക്കട്ടെ:
* നിലവിലുള്ള വ്യവസ്ഥയാണോ താങ്കള്ക്ക് മുഖ്യമായ കാര്യം?
* അല്ലെങ്കില് ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദോ?
* നിലവിലുള്ള വ്യവസ്ഥയുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നേടത്തോളം വിശാലത മാത്രമേ ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദിന്ന് വകവച്ച് കൊടുക്കുകയുള്ളൂ എന്ന് താങ്കള് തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ടോ?
ഞാന് പറഞ്ഞതിതാണ്:
* ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദിന്റെ വിശാലത എത്രത്തോളമെന്നത് ആദ്യം മനസ്സിലാക്കാം.
* ഇന്ത്യയില് എന്ത്, എങ്ങനെ എന്നത് അതിന്ന് ശേഷം ചര്ച്ച ചെയ്യാം.
* ജമാഅത്ത് പറയുന്നയത്രയും വിശാലത യഥാര്ത്ഥത്തില് ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദിന്നില്ലെങ്കില്, രണ്ടാം വശത്തെക്കുറിച്ച് ചര്ച്ച വേണ്ടി വരുകയില്ല.
ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയില് നിന്ന് ഉദ്ധരിച്ച ഈ ആറ് കാര്യങ്ങള് ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദില് പെടുമോ എന്നാണ് ആദ്യം തീരുമാനിക്കേണ്ടത്. താങ്കളുടെ അഭിപ്രായം ക്ഷണിക്കുന്നു.
ആദര്ശം: ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദിന്റെ പരിധിയെക്കുറിച്ചുള്ള ചര്ച്ച ആദര്ശത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഏതെങ്കിലും പ്രദേശവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയല്ല ഇത് തീരുമാനിക്കുന്നത്. ആഗോളാടിസ്ഥാനത്തില് ഇത് ഒന്നായിരിക്കും. അറേബ്യയ്ക്കും ഇന്ത്യയ്ക്കും വേറെ വേറെ തൌഹീദുകള് ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല.
നയം: ഇന്ത്യയില് എന്ത്, എങ്ങനെ എന്നത് നയത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഇസ്ലാമിന്റെ ആദര്ശം മുറുകെപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് അറേബ്യയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതും ഇന്ത്യയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതും ഒരു പോലെയാവില്ല. അത് സാഹചര്യങ്ങള് പരിഗണിച്ച് ചെയ്യേണ്ട കാര്യമാണ്. അഥവാ ഇന്ത്യയിലും അറേബ്യയിലും രണ്ട് നയം നമുക്ക് സ്വീകരിക്കേണ്ടി വരും. എന്നു വച്ച് ഇന്ത്യനവസ്ഥക്ക് പാകമാകും വിധം ഇസ്ലാമിന്റെ ആദര്ശത്തെ ചെറുതാക്കാന് നമുക്ക് കഴിയുകയുമില്ല.
Jamal Cheembayil ബഹുമാന്യനായ ആലിക്കോയ സാഹിബിനോട് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത്., നേരിട്ട് ഒരു മറുപടി കൊടുക്കുന്ന രീതി താങ്കള് സ്വീകരിക്കണം എന്നാണു. നേരിട്ട് അല്ലെങ്കിലും മറുപടിയിലെക്ക് വരുന്നു എന്ന് കാണുന്നതില് സന്തോഷമുണ്ട്. അഹങ്കാരത്തിന്റെ ധ്വനി ഇല്ലാതെ തന്നെ ഞാന് പറയട്ടെ., തൌഹീദിനെ കുറിച്ചു ഒരു മുജാഹിദിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കേണ്ടതില്ല.അതിന്റെ വിശാലതയും, അതിരുകളും ഇവിടെ തര്ക്കമല്ല.- താങ്കളില് നിന്ന്.,-->നയം: ഇന്ത്യയില് എന്ത്, എങ്ങനെ എന്നത് നയത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഇസ്ലാമിന്റെ ആദര്ശം മുറുകെപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് അറേബ്യയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതും ഇന്ത്യയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതും ഒരു പോലെയാവില്ല. അത് സാഹചര്യങ്ങള് പരിഗണിച്ച് ചെയ്യേണ്ട കാര്യമാണ്. അഥവാ ഇന്ത്യയിലും അറേബ്യയിലും രണ്ട് നയം നമുക്ക് സ്വീകരിക്കേണ്ടി വരും.<-- ഞാന് ചോദിക്കുന്നതും ഈയൊരു സ്ഥിരീകരണം തന്നെയാണ്. അതായത് മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം പണ്ട് മുതല് സ്വീകരിച്ചു വരുന്ന നിലപാട് ശരിയാണ് എന്നതിലേക്ക് ആണ് താങ്കളുടെ മറുപടി വിരല് ചൂണ്ടുന്നത്. സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയില് ജമാഅതുകാര്ക്ക് ഈയൊരു തിരിച്ചറിവ് ഇല്ലാതെ പോയി എന്നതല്ലേ സത്യം?. സാങ്കേതിക ശബ്ദങ്ങള് ഉപയോഗിച്ചില്ല എന്നതാണോ മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനത്തിന് മേല് നിങ്ങള് കാണുന്ന തെറ്റ്? . # വായനാ സൗകര്യം മാനിച്ചു അനാവശ്യ വിശദീകരണങ്ങള് ഒഴിവാക്കി മറുപടിയിലെക്ക് താങ്കളുടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കുന്നു.#
Ali Koya നേര്ക്ക് നേരെ തന്നെയാണ് മറുപടി നല്കുന്നത്.
ഞാന് പറഞ്ഞതിന്റെ ചുരുക്കമിതാണ്:
മേല്ഭാഗത്ത് എണ്ണിപ്പറഞ്ഞ ആറ് കാര്യങ്ങള് ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദിന്റെ ഭാഗമാണോ അല്ലേ എന്നാണ് ആദ്യം തീരുമാനിക്കേണ്ടത്. യഥാര്ത്ഥത്തില് അവ തൌഹീദിന്റെ ഭാഗമല്ലെങ്കില് താങ്കളോടൊപ്പം ജമാഅത്തിനെ നിരാകരിക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തില് ഞാനുമുണ്ടായിരിക്കും.
തൌഹീദ് എന്താണെന്ന് സ്ഥലകാല നിരപേക്ഷമായി മനസ്സിലാക്കണം. ആ തൌഹീദ് ഇന്ത്യയില് എത്രത്തോളം നടപ്പിലാകാമെന്നത് വേറെ ആലോചിക്കണം. അവിടെയാണ് ആദര്ശവും നയവും തമ്മില് വേര് പിരിയുന്നത്.
Jamal Cheembayil താന്കള് എണ്ണിപ്പറഞ്ഞ ആറു കാര്യങ്ങളിലും വിയോജിപ്പ് ഇല്ല. പക്ഷെ അതില് ഉണ്ടായിരുന്ന സംശയം ആണ് താങ്കള് നയം: ... എന്ന് പറഞ്ഞു വിശദീകരിച്ചത്. അതില് നിന്നാണ് ഞാന് താങ്കളില് നിന്ന് മറ്റൊരു സ്ഥിരീകരണം ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. ഞാന് അത് വീണ്ടും പേസ്റ്റ് ചെയ്തു നീളം വര്ദ്ധിപ്പിക്കുന്നില്ല. താങ്കളത് വായിച്ചു നോക്കുക. എന്ത് വിശദീകരണമാണ് താങ്കleനിക്ക് തരിക എന്നറിയാന് താല്പര്യമുണ്ട്.
Ali Koya ആറ് കാര്യങ്ങളോട് താങ്കള്ക്ക് യോജിപ്പാണെന്നറിഞ്ഞതില് സന്തോഷമുണ്ട്.
ഒരു കാര്യം കൂടി താങ്കള് പറയേണ്ടതുണ്ട്. അതും ആദര്ശത്തെക്കുറിച്ച് തന്നെയാണ്. ആദര്ശം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞതിന്ന് ശേഷമേ നയത്തെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കേണ്ടതുള്ളു. ലാ ഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹുവിന്റെ വിശദീകരണമായി ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയില് പറഞ്ഞ മറ്റ് പോയന്റുകളോടുള്ള താങ്കളുടെ വീക്ഷണം കൂടി വ്യക്തമാക്കിയാല് നന്നായിരിക്കും.
Jamal Cheembayil ആലിക്കോയ സാഹിബേ , ഞാന് താങ്കളുടെ അടുത്തു ജമാഅതെ ഇസ്ലാമിയില് മെമ്പര് ഷിപ് ചോദിച്ചു വന്നതല്ല. ഞാന് ചില ചോദ്യങ്ങള് ചോദിച്ചു. അതിനു താങ്കള് മറുപടി തരിക. അല്ലാതെ ശരി ഇനി ഇത് പറയു, ഓകെ ഇനി അടുത്തത് പറയൂ, യസ് ഇപ്പൊ ശരി ആയി ഇനി അടുത്തതു പറയൂ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു നീട്ടി ക്കൊണ്ട് പോകല്ലേ. ഒരു മുന്ഗണനാ ക്രമം പാലിക്കുക. അതല്ലേ ചര്ച്ചയുടെ മര്യാദ?
Shahjahan T Abbas ആലിക്കോയ യുടെ സ്വഭാവം കാണുമ്പോള് അദ്ദേഹം ഒരു ക്വിസ് മസ്റെരും മുജാഹിദുകള് ഉത്തരം പറയുന്നവരും ജമാതുകള് സന്ഖടകരുമാനെന്നു തോന്നും. ക്വിസ് മാസ്റെരോട് ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കരുത് പ്രിയമുള്ളവരേ. അതും കൂടി നിങ്ങള്ക്കറിയില്ല എന്നുണ്ടോ?
Ali Koya To Jamal Cheembayil & Shahjahan T Abbas
എന്റെ ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ഉത്തരം പറയാന് നിങ്ങള്ക്ക് പ്രയാസമുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായി. അപ്പോള് പിന്നെ ഒഴിഞ്ഞു മാറണമല്ലോ. അതിന്ന് ഇപ്പോള് സ്വീകരിച്ച ഒരടവ് മാത്രമാണ് മേല് കണ്ട രണ്ട് കമന്റുകള്. ചോദ്യം ചോദിക്കാനുള്ള ജന്മാവകാശം മുജാഹിദുകള്ക്കാണല്ലോ; അല്ലേ? ഒരു ചോദ്യം ചോദുക്കുക; അതിന്ന് ഉത്തരം പറഞ്ഞ് തീരും മുമ്പ് രണ്ടാമത്തെ ചോദ്യം... അങ്ങനെ അനന്തമായ ചോദ്യങ്ങളുടെ പരമ്പര മാത്രം പഠിപ്പിക്കപ്പെട്ടവര്ക്ക് മറ്റുള്ളവരുടെ ചോദ്യങ്ങള് നേരിടാന് പ്രാപ്തി കാണുകയില്ലെന്നറിയാം.
ജമാഅത്ത് പറയുന്ന തൌഹീദ് ശരിയാണോ എന്നാണ് ആദ്യം തീരുമാനിക്കേണ്ടത്. ചര്ച്ചക്ക് നിങ്ങളൊരുക്കമല്ലെങ്കില് എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല.
Shahjahan T Abbas മുജാഹിദുകള് ചോദിച്ച എല്ലാ ചോദ്യങ്ങള് ഉത്തരമില്ലാതെ മരവിച്ചു കിടക്കുകയാണ്. അതിന്നിടയിലാണോ നിങ്ങളുടെ ഈ കൊച്ചു പരിഭവം. നിങ്ങള് അങ്ങിനെ ചോദ്യം ചോദിക്കേണ്ട. ഞങ്ങളുടെ ചോദ്യങ്ങള് അനുഭാവ പൂര്വ്വം പരിഗണിച്ചാല് നിങ്ങളുടെ ചോദ്യങ്ങള്ക്കും മറുപടി തരും. ഇന്ഷ അല്ലാഹ്.
Ali koya: എന്റെ ചോദ്യമിതാണ്: ജമാഅത്ത് ഭരണഘടന വിശദീകരിച്ച തൌഹീദ് ശരിയായ തൌഹീദാണെന്ന് നിങ്ങള് അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ടോ?
ഒളിച്ചോടരുത്; ഉത്തരം പറയണം. ഇതിന്ന് ഉത്തരം പറയാതിരുന്നാല് ജമാഅത്തിന്റെ ഭാഗം ശരിയോ തെറ്റോ എന്ന് വിശകലനം നടത്തുന്നതെങ്ങനെ?
ജമാഅത്തിന്റെ ആദര്ശം -അഖീദ- തെറ്റാണെന്ന് തെളിഞ്ഞാല് അതിന്നര്ത്ഥം അതിന്റെ നയവും തെറ്റാണെന്നാണ്. പിന്നെ നയത്തെക്കുറിച്ച് ചര്ച്ച ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ല.
ആദര്ശം ശരിയാണെന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം നയം ശരിയായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല. ആദര്ശം ശരിയാണെങ്കിലേ നയത്തെക്കുറിച്ച് ചര്ച്ച ആവശ്യമുള്ളു എന്ന് മാത്രം.
എന്റെ ഭാഗം ഞന് വിശദീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ജമാഅത്തിന്റെ തൌഹീദ് എന്താണെന്ന് വിശദീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞാല് ഒരുമിച്ച് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതിന്നുള്ള ആഹ്വാനം സ്വീകരിക്കാമെന്ന് ജമാല് സാഹിബ് നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു. സഹകരിക്കുവാന് ഞാനദ്ദേഹത്തെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു.
എന്റെ വാദങ്ങളുടെ ആധികാരികത ഞാന് ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അതേ പോലെ ജമാല് സാഹിബ് പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്ക്ക് മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പിന്തുണയുണ്ടെങ്കില് അത് അദ്ദേഹം തെളിയിക്കേണ്ടതുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് 'ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയില് പറഞ്ഞ തൌഹീദ് ശരിയാണെന്ന് മുജാഹിദുകള് അംഗീകരിക്കുന്നു' എന്ന പ്രസ്താവന.
താങ്കളുടെ പ്രസ്താവനക്ക് മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പിന്തുണയുണ്ടെന്ന് ആദ്യം തെളിയിക്കുക. ബാക്കി പിന്നിടാകാം.
Jamal Cheembayil സത്യത്തില് ഞാന് ഒന്ന് ഭയന്ന് പോയി, അത് അന്ഗീകരിക്കുക വഴി വല്ല അബദ്ധവും ചെയ്തോ എന്ന്. അത് ഇസ്ലാമിന്റെ തൌഹീദുമായി സാമ്യം ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ് അതില് വിയോജിപ്പില്ല എന്ന് ഞാന് സമ്മതിച്ചത്. സമസ്തക്കാരുടെ അസുഖം നിങ്ങള്ക്കും തുടങ്ങിയോ ആലിക്കോയ സാഹിബേ?. നിങ്ങളെന്നെ ഒരിക്കല് യുക്തിവാദി ആക്കിയതാണ്. ഇനി മുശ് രിക്ക് ആക്കാനുള്ള തയ്യാരെടുപ്പിലാണോ? എനിക്ക് ഖുര്ആനും ഹദീസും ആണ് ഒന്നും രണ്ടും പ്രമാണങ്ങള്. ഞങ്ങളുടെ ഖുര്ആനും , ഹദീസും ജമാല് അംഗീകരിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞു നിങ്ങള് വീമ്പ് പറയുമോ? എന്താണ് ആലിക്കോയ സാഹിബേ ഇത്? ഉത്തരം ഇല്ലെങ്കില് മൌനവും ഭൂഷണം തന്നേ ആണ്. പക്ഷെ വിഡ്ഢിത്തങ്ങള് പറയല് ഒഴിവാക്കിക്കൂടെ? . താങ്കളില് നിന്ന് പക്വമായ മറുപടി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. എനിക്കറിയാം., മറുപടി ഇല്ലാത്തതല്ല നിങ്ങളുടെ വിഷയം . സത്യം അന്ഗീകരിക്കേണ്ടി വരും എന്ന ജാള്യത ആണ് താങ്കളെ അങ്കലാപ്പിലാക്കുന്നത്. പക്ഷെ അത് വൈകും തോറും നിങ്ങളെ സത്യം വേട്ടയാടിക്കൊണ്ടിരിക്കും.
* ഇതിങ്ങന ഒരു ചോദ്യമായി താങ്കളെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത് കാണുമ്പോള് അസ്വസ്ഥത അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട് അല്ലെ ആലിക്കോയ സാഹിബേ? തുടക്കം മുതല് ഇതുവരെ നമ്മള് ചര്ച്ച നടത്തിയത് മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഔദ്യോഗിക സമ്മതപത്രം ഹാജരാക്കിക്കൊണ്ടായിരുന്നുവോ? . എങ്ങനെയെങ്കിലും തടിയൂരാന് ഒരു മാര്ഗ്ഗം അന്വേഷിക്കവേ ആരെങ്കിലും താങ്കളെ ഉപദേശിച്ചതാണോ ഈയൊരു മാര്ഗ്ഗം സ്വീകരിക്കാന്?. കുഴപ്പമില്ല. ഞാന് താങ്കളെ ഒഴിവാക്കിത്തന്നിരിക്കുന്നു. താന്കള് ഇനിയിതിനു മറുപടി തരണമെന്നില്ല. ഇനി ഇവരുമായി ചര്ച്ചക്ക് തയ്യാറാവുന്ന മുജാഹിദുകള് ഇങ്ങനെ ഒരു ട്രാപ് ശ്രദ്ധിച്ചാല് മതി.
Ali Koya: ഞാന് പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്ക്ക് ജമാഅത്തിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നുള്ള ആധികാരികത ഞാന് ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്താം. അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോള് മാത്രമേ ഞാനുന്നയിക്കുന്ന വാദം ജമാഅത്തിന്റെ വാദമാവുകയുള്ളു.
അതേപോലെ താങ്കള് പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്ക്ക് താങ്കളുടെ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ആധികാരികത ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തണം. അല്ലാതെ വെറുതെ ചറ പറ സംസാരിച്ചിട്ട് ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല.
എന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം പറയാന് കഴിയാതെ കുഴയുന്ന താങ്കള്, ഞാന് രക്ഷപ്പെടാന് ശ്രമിക്കുന്നു എന്ന് ആരോപിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള് എനിക്ക് ചിരി വരുന്നില്ല; പക്ഷെ, സഹതാപം തോന്നുന്നു.
* താങ്കളുന്നയിച്ച വാദങ്ങള്ക്ക് ഒരാധികാരികതയുമില്ലെന്ന കുറ്റസമ്മതമായി താങ്കളുടെ മേല് കമന്റിനെ ഞാന് കണക്കാക്കുന്നു.
* ജമാഅത്ത് മുമ്പോട്ട് വയ്ക്കുന്ന തൌഹീദിനെക്കുറിച്ച് ചര്ച്ച നടത്താനുള്ള ത്വാഖതില്ലാത്ത മുജാഹിദുകള് നടത്തുന്ന ഒരു പതിവ് നാടകമുണ്ട്. തങ്കളും ആ നാടകം കളിക്കുകയാണിപ്പോള്. ജമാഅത്തിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് പറയുന്ന തത്വങ്ങളൊക്കെ ഓഹ് അത് ഞമ്മക്കും സമ്മതം എന്ന് അഴകൊഴമ്പന് വര്ത്തമാനം പറയും. എന്നാല് പിന്നീട് ചര്ച്ചയിലേക്ക് കടക്കുമ്പോള് ആകെക്കൂടി നിങ്ങള്ക്ക് പറയാനുണ്ടാവുക ആദ്യം ശിര്ക്കെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ? പിന്നെ ഹലാലാക്കിയില്ലേ? എന്ന് തുടങ്ങിയുള്ള ചില ചോദ്യങ്ങളുണ്ട്; പഠിപ്പിക്കപ്പെട്ടവ. അത് തലങ്ങും വിലങ്ങും ചോദിച്ച് ചര്ച്ച അലങ്കോലപ്പെടുത്താനല്ലാതെ മറ്റെന്താണ് നിങ്ങള്ക്കറിയുക?
1950 മുതല് 2011 വരെയുള്ള തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളില് ജമാഅത്ത് സ്വീകരിച്ച നയ നിലപാടുകള് നമുക്ക് ചര്ച്ച ചെയ്യാം.
പക്ഷെ, അതിന്ന് മുമ്പ്
ഇതൊരു ദീനീ വിഷയമാണോ,
തൌഹീദിന്റെ ഭാഗമാണോ,
ഇജ്തിഹാദീ വിഷയമാണോ,
സാഹചര്യങ്ങള്ക്കനുസരിച്ച് മാറ്റം വരാന് പാടുണ്ടോ,
ഈ വിഷയത്തില് ഇസ്ലാമിക നേതൃത്വത്തെ അനുസരിക്കാന് ഒരു വിശ്വാസി ബാദ്ധ്യസ്ഥനാണോ
എന്നിത്യാതി കാര്യങ്ങളില് ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്താന് നമുക്ക് കഴിയേണ്ടതുണ്ട്. അതിന് ഉതകുന്ന ഒരു ചര്ച്ചയ്ക്ക് താല്പ്പര്യമുണ്ടെങ്കില് വരൂ നമുക്ക് സംസാരിക്കാം
Sayoob Vadakke Chanat: ജമാല് സാഹിബ്. അലികോയക്ക ഇങ്ങനെ ചോദിക്കാന് കാരണം താങ്കള് സമ്മതിച്ച പോലെ പൊതുവേ മുജാഹിദ് പ്രവര്ത്തകര് സമ്മതിച്ചു തരാറില്ല എന്നതാവാം. അതിനാലാണ് ഇത് മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ തന്നെ വീക്ഷണം ആണോന്നു chodikkunnathu.
Ali Koya അതെ സയൂബ്, അതാണ് കാരണം. പിന്നെ സമ്മതിക്കാറുണ്ട്. ഞാന് കഴിഞ്ഞ കമന്റില് സൂചിപ്പിച്ചത് പോലുള്ള ഒരു സമ്മതം.
അങ്ങനെ സമ്മതിച്ച ഒരാളുടെ കഥപറയാം:
പ്രദേശത്തെ ഒരു മുജാഹിദ് പ്രമുഖനുമായി, പള്ളിയിലിരുന്ന്, ഞാന് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു. ജമാഅത്തിന്റെ ആദര്ശം, ലക്ഷ്യം, പ്രവര്ത്തന മാര്ഗ്ഗം ഇവയത്രയും വിശദീകരിച്ചു. ഓരോ പോയന്റും വിശദീകരിക്കുമ്പോള് അദ്ദേഹത്തോട് അഭിപ്രായം ചോദിച്ചിരുന്നു. അപ്പോഴെല്ലാം, അദ്ദേഹത്തിന് എല്ലാം സമ്മതം. ജമാഅത്ത് പറയുന്ന തൌഹീദ്, ഇഖാമതുദ്ദീന് എന്ന ലക്ഷ്യം, അതിന്നായുള്ള പ്രവര്ത്തന മര്ഗ്ഗം എല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന് സമ്മതം. ഒരു മണിക്കൂറിലേറെ ഞാന് സംസാരിക്കുകയും അദ്ദേഹം കേള്ക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനിടയിലെല്ലാം അഭിപ്രായം പറയാന് അദ്ദേഹത്തോട് ഞാനാവശ്യപ്പെട്ടെങ്കിലും, അദ്ദേഹം എല്ലാം സമ്മതിക്കുകയല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ല. 'ഇതിലൊക്കെ ആര്ക്കാണ് തര്ക്കമുള്ളത്' എന്ന മറുചോദ്യമായിരുന്നു പലപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറുപടി.
അവസാനം ഞാന് പറഞ്ഞു: ഞാന് ഇവിടെ നിറുത്തുന്നു; ഇനി നിങ്ങള് എന്തെങ്കിലും പറയണം.
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: നമ്മുക്കൊന്ന് പുറത്തിറങ്ങാം.
ഞാനതിനോട് താല്പ്പര്യം കാണിച്ചില്ല.
അദ്ദേഹം പിന്നെയും നിര്ബന്ധിച്ചു. ഒരു വല്ലാത്ത നിര്ബന്ധം.
നിര്ബന്ധത്തിന്റെ കാരണം പറയാന് ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള് മറൂപടി ഇതായിരുന്നു: നമുക്ക് അങ്ങാടിയില് പോയിരുന്ന് സംസാരിക്കാം എന്ന് കരുതിയിട്ടാണ്.
ഞാന്: നമുക്ക് സ്വസ്ഥമായിരുന്ന് സംസാരിക്കാന് നല്ലത് ഇവിടെയല്ലേ? അങ്ങാടിയല്ലല്ലോ.
അദ്ദേഹം: ഇത്രയും നേരം നിങ്ങള് സംസാരിച്ചില്ലേ? അതെല്ലാം ഞാന് കേള്ക്കൂകയും ചെയ്തില്ലേ? പിന്നെ എന്നോട് സംസാരിക്കാന് നിങ്ങള് ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തല്ലോ.
ഞാന്: അതെ. നിങ്ങള് സംസാരിക്കണം. എന്ന് ഞാനിപ്പോള് ആവശ്യപ്പെടുകയല്ല; നേരത്തേ ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നല്ലോ.
അദ്ദേഹം: എനിക്ക് ചിലത് പറയാനുണ്ട്. അത് അങ്ങാടിയിലുള്ള നാലാളുകള് കൂടീ കേള്ക്കട്ടെ എന്ന് കരുതിയാണ് അങ്ങോട്ട് പോകാമെന്ന് പറഞ്ഞത്.
ഞാന്: ഞാന് പറഞ്ഞതിന്ന് മറുപടിയായി താങ്കള്ക്ക് ചീലത് പറയാനുണ്ടെന്നര്ഥം. അത് ഞാന് മാത്രം കേട്ടാല് പോരാ നാട്ടുകാര് നാലു പേര് കൂടി കേള്ക്കണമെന്നും.
അദ്ദേഹം: അതെ.
ഞാന്: കൊള്ളാം. നല്ല ഐഡിയ. എന്നാല് ഞാന് പറഞ്ഞതും ആളുകള് കേള്ക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ലേ? അപ്പോഴല്ലേ നിങ്ങള് പറയുന്നത് എന്തിന്റെ മറുപടിയാണെന്ന് അവര്ക്ക് മനസ്സിലാവുകയുള്ളു.
അദ്ദേഹം: നിങ്ങള് താത്വികമായ കര്യങ്ങളല്ലേ സംസാരിച്ചത്? അതാര്ക്കെങ്കിലും കേട്ടാല് മനസിലാകുമോ? എനിക്ക് അങ്ങാടിയില് വച്ച്, നാലു പേര് കേള്ക്കെ, നിങ്ങളോട് ചില ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കാനുണ്ട്.
ഞാന്: ചോദ്യം എത്ര വേണമെങ്കിലും ആവാം . ഞാന് മറൂപടി പറയാം. അറീഞ്ഞു കൂടാത്ത കാര്യങ്ങളാണെങ്കില് പിന്നീട് മറൂപടി നല്കുന്നതാണ്. പക്ഷെ, ഒരു കാര്യം എനിക്കങ്ങോട്ട് ചോദിക്കാനുണ്ട്: ജമാഅത്തിന്റെ ആദര്ശം, ലക്ഷ്യം, പ്രവര്ത്തന മാര്ഗ്ഗം ഇതൊക്കെ ഞാന് വിശദീകരിച്ചപ്പോള് എല്ലാം ശരിയാണെന്ന് നിങ്ങള് സമ്മതിച്ചതല്ലേ? പിന്നെ, ഇപ്പോള് ഏത് വിഷയത്തിലാണ് നിങ്ങള്ക്ക് ചോദ്യം ചോദിക്കാനുള്ളത്?
അദ്ദേഹം: നിങ്ങള് പറഞ്ഞത് താത്വികമായ കാര്യങ്ങളല്ലേ? അതൊക്കെ ആര് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. നിങ്ങള് ആദ്യം വോട്ട് ചെയ്തില്ല; പിന്നെ ചെയ്തു. ഹറാം ഹലാലാക്കിയില്ലേ? ഹലാല് ഹറാമാക്കിയില്ലേ? നിങ്ങള് പറഞ്ഞു തീര്ന്നിട്ട് വേണം ഇത് ചോദിക്കാനെന്ന് കരുതി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്.
ഇപ്പോള് ജമാല് ഈ കാത്തിരിപ്പിലാണ്. പക്ഷെ, ആ കാത്തിരിപ്പിത്തിര് നീളും.....
* ഞാന് പറഞ്ഞത് ജമാലിന്റെ ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് മറുപടി ഇല്ലെന്നല്ല. 2011 വരെയുള്ള സകല തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിലും ജമാഅത്ത് സ്വീകരിച്ച നയത്തിന്റെ ന്യായീകരണം എന്തെന്നത് നമുക്ക് ചര്ച്ച ചെയ്യാം. ഞാന് രെഡിയാണ്. പക്ഷെ, ഇതൊരു ദീന് കാര്യമാണെങ്കിലല്ലേ നാം ചര്ച്ച ചെയ്യേണ്ടതുള്ളൂ?
ജമാഅത്ത് പറയുന്നു: ഇത് ദീന് കാര്യമാണെന്ന്.
മുജാഹിദ് പറയുന്നു: ഇത് ദീന് കാര്യമല്ല; വെറും ദുന്യാ കാര്യമാണെന്ന്.
അപ്പോള് ആദ്യം തീരുമാനമുണ്ടാകേണ്ടത്:
ഇതൊരു കേവല ദുന്യാ കാര്യമാണോ അതല്ല ദീന് കാര്യമാണോ എന്ന തര്ക്കത്തിനാണ്.
അത് തീരുമാനമാകാതെ നമുക്കെങ്ങനെ ചര്ച്ച മുമ്പോട്ട് കൊണ്ട് പോകാന് കഴിയും?
ഇതൊരു കേവല ദുന്യാ കാര്യമാണെങ്കില് നമുക്ക് നമ്മുടെ യുക്തിയനുസരിച്ചോ മറ്റാരുടെയെങ്കിലും മാര്ഗ്ഗ ദര്ശനമനുസരിച്ചോ ഇതില് തീരുമാനമെടുക്കാവുന്നതാണ്. (രാഷ്ട്രീയത്തില് മുജാഹിദുകള് ഇപ്പോള് ചെയ്യുന്നത് പോലെ.)
എന്നാല് ദീന് കാര്യമാണെങ്കിലോ? ഖുര്ആനില് നിന്നും സുന്നത്തില് നിന്നുമുള്ള മാര്ഗ്ഗ ദര്ശനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില് ഇസ്ലാമിക നേതൃത്വം ഇജ്തിഹദിലൂടെ ഈ വിഷയത്തില് തീരുമാനം കണ്ടെത്തണം. (രാഷ്ട്രീയത്തില് ജമാഅത്ത് ഇപ്പോള് ചെയ്യുന്നത് പോലെ.)
അഥവാ ഞാനും ജമാലും തമ്മിലുള്ളത് അടിസ്ഥാനപരമായ, ഗുരുതരമായ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസമാണ്. ഒരു വീട് നിര്മ്മിക്കുമ്പോള് അതിന്റെ അടിത്തറയുടെ വലുപ്പത്തെക്കുറിച്ചാണ് തര്ക്കം. ജമാല് പറയുന്നു തറ ചെറുത് മതിയെന്ന്. ഞാന് പറയുന്നു പറ്റില്ല; തറ നല്ല വലുപ്പം വേണമെന്ന്.
ഇനി ഇത് വായിക്കുന്നവര് പറയട്ടെ: അടിത്തറയുടെ കാര്യത്തിലുള്ള തര്ക്കത്തിന് തീരുമാനമാകാതെ, ഉണ്ടാകാന് പോകുന്ന വീടിന്നടിക്കേണ്ട പെയ്ന്റിനെക്കുറിച്ച് തര്ക്കിക്കുന്നത് ബുദ്ധിയാണോ?
* ഒരു കാര്യം കൂടി പറയേണ്ടതുണ്ട്: സയൂബ് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചത് ശരിയാണ്.
അതായത് ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയില് വിശദീകരിച്ച പ്രകാരം വിശാലമായ ഒരു തൌഹീദ് മുജാഹിദുകള്ക്ക് ഉള്ക്കൊള്ളാന് കഴിയുകയില്ല. തൌഹീദിന്റെ പരിധിയില് പെടാത്ത പലതും അതിന്റെ പരിധിയില് പെടുത്തിയെന്നാണ് ജമാഅത്തിനെതിരെ അവരുടെ മുഖ്യ ആരോപണം. ഈ ആരോപണം നില നില്ക്കുന്നു.
അതേ സമയം തൌഹീദിന്റെ പരിധിയില് പെട്ട പലതും അതിന്റെ പരിധിയില് നിന്ന് ഒഴിവാക്കുന്നു എന്നും, അതിനാല് മുജാഹിദുകളുടെ തൌഹീദ് അപൂര്ണ്ണമാണ് എന്നുമാണ് മുജാഹിദുകളെക്കുറിച്ച് ജമാത്തിന്റെ ആരോപണം. ഇതും നിലനില്ക്കുന്നു.
എന്നിരിക്കെ, ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയില് വിശദീകരിച്ച തൌഹീദ് 'മുജാഹിദുകള്' അംഗീകരിക്കുന്നു എന്ന് ജമാല് പറഞ്ഞാല് അത് വിശ്വാസയോഗ്യമല്ലെന്ന് എനിക്ക് പറയേണ്ടി വരും. അത് കൊണ്ടാണ് തെളിവ് ചോദിച്ചത്. അഥാവാ മുജാഹിദുകള് ഇന്നത് അംഗീകരിക്കുന്നു എന്ന് ജമാലിനെപ്പോലുള്ള ഒരു പുതു മുജാഹിദ് പറഞ്ഞാല് പോരാ. മുജാഹിദ് നേതൃത്വത്തിന്റെ സ്ഥിരീകരണം അതിന്നുണ്ടായിരിക്കണം.
ഈ നിര്ദ്ദേശമംഗീകരിക്കാന് ജമാലിന്ന് സാധിക്കാതിരിക്കാന് ഒരു കാരണമേയുള്ളൂ: ജമാഅത്ത് ഭരണ ഘടന വിശദീകരിച്ച പോലെ വിശാലമായ ഒരു തൌഹീദ് മുജാഹിദുകള് അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ല.
Jamal Cheembayil എന്തെങ്കിലും സ്ഥിരത ഉള്ള ആദര്ശത്തിന്റെ ഉടമകള്ക്കെ അത് തുറന്നു പറയാനും അതെക്കുറിച്ച് ചര്ച്ച ചെയ്യാനും കഴിയൂ. താങ്കളും താങ്കളുടെ പാര്ട്ടിയും അതിനു ചേര്ന്നതല്ല. അത്യാവശ്യം സാമാന്യ ബോധം ഉള്ളവര്ക്ക് തിരിയുന്ന രീതിയില് ഞാന് താങ്കളുമായി സംവദിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഇനി ഉള്ളത് നിങ്ങള് പറയാതെ മനസ്സിലാകുന്നു. കാപട്യമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ല നിങ്ങളുടെ കയ്യില്. ഞാന് താങ്കളെ ഒഴിവാക്കി. മഅസ്സലാമ.
Ali Koya 'ഉത്തരം മുട്ടുമ്പോള് കൊഞ്ഞനം കാട്ടുക' എന്ന് പറയുന്നത് താങ്കളുടെ ഈ ശൈലിയെ സംബന്ധിച്ചാണ്. 'എന്താണ് ജമാഅത്തിന്റെ തൌഹീദ്' എന്ന താങ്കളുടെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നല്കുകയാണ് യഥാര്ത്ഥത്തില് ഞാന് ചെയ്തിരുന്നത്. നാഴികക്ക് നാല്പ്പത് വട്ടം 'തൊഹീദ്, തൌഹീദ്' എന്ന് ഉരുവിടുന്നവര്ക്ക് തൌഹീദിനെപ്പറ്റി എന്തറിയാമെന്ന് ഈ സംഭാഷണം വ്യക്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു. ജമാഅത്ത് ഭരണഘടനയില് സംക്ഷിപ്തമായി വിശദീകരിച്ച തൌഹീദിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ചര്ച്ച നടത്താനുള്ള കപ്പാസിറ്റി പോലുമില്ലാത്ത താങ്കളാണ് ഇടക്ക് പോക്രിത്തരം പറഞ്ഞിരുന്നത്: 'മുജാഹിദുകളേ തൌഹീദ് പഠിപ്പിക്കരുതെ'ന്ന്. നിങ്ങളുടെ തൌഹീദ് നിങ്ങള് സുന്നികളെ പഠിപ്പിച്ചാല് മതി. തൌഹീദിന്റെ നിങ്ങള്ക്ക് മനസ്സിലായിട്ടില്ലാത്ത ഭാഗം പഠിക്കാന് വേണ്ടി മാത്രമേ നിങ്ങള് ജമാഅത്ത് പ്രവര്ത്തകരെ സമീപിക്കേണ്ടതുള്ളു. ആ തിരിച്ചറിവാണ് താങ്കള്ക്കുണ്ടാകേണ്ടത്.
No comments:
Post a Comment